به گزارش راهبرد معاصر؛ بی بی سی در این روزهای کرونایی دچار بیش فعالی شده و با دروغ و اغراق، ویروس ناامیدی و وحشت را در میان ایرانیان می پراکند. اگر چه از رسانه دولتی انگلیس انتظاری نیست که در این شرایط حامی و همراه مردم ایران باشد اما برخورد حرفه ای در حوزه رسانه، ارتباطی با دشمنی و خصومت ندارد؛ فاکتوری که گویا بی بی سی با تمام ادعایش در شرایط فعلی نیازی به آن احساس نمی کند.
این رسانه اخیراً در تحلیلی با عنوان «آیا کرونا، ویروس برانداز است؟» ادعای قابل تاملی را مطرح کرده است. خلاصه این ادعا از این قرار است؛ جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با کرونا ناکارآمد است چرا که رهبر جمهوری اسلامی ایران اعتقادی به تخصص در مدیریت ندارد.
این نکته را حتی از میان سخنان آیتالله علیخامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، نیز میتوان دریافت که درک او از مدیریت، برخواسته از ایدئولوژی حاکم بر فضای سیاسی ایران است تا تخصص... وی در مجموعه اظهار نظرهای خود در خصوص مدیریت جهادی که الگوی مدیریتی مدنظر وی بوده و همواره بر لزوم استفاده از مدیران جهادی در تمامی بخشها اشاره میکند حتی یکبار هم از لزوم داشتن تخصص در میان مدیران حرفی نزده [است].»
قبل از بررسی و صحت سنجی ادعای بی بی سی درباره نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی به شاخص تخصص، توجه به نحوه استنتاج آن درباره ادعای غیرمتخصص بودن آقای حریرچی نیز در نوع خود جالب توجه است. از نظر بی بی سی نحوه سرفه کردن معاون وزیر بهداشت و ابتلای وی به کرونا، سند متخصص نبودن وی است!
حالا به این خبر توجه کنید؛ اواخر هفته پیش تست کرونای معاون وزیر بهداشت انگلیس مثبت اعلام شد. «نادین دورسس» چند روز قبل در «وستمینیستر» با صدها نفر دیدار کرده است. وی همچنین در جلسهای با حضور «بوریس جانسون»، نخستوزیر انگلیس شرکت داشته است.
نحوه سرفه کردن حریرچی و ابتلای وی به کرونا یعنی جمهوری اسلامی به تخصص اعتقادی ندارد اما دیدار معاون وزیر بهداشت کرونایی انگلیس با صدها نفر و شرکت در جلسه با جانسون، احتمالاً نشانه تخصص گرایی پادشاهی انگلیس است!
تا کنون ده ها تن از مقامات ارشد کشورهای مختلف –از رئیس جمهور و نخست وزیر و وزیر گرفته تا فرمانده ستاد ارتش و ...- به کرونا مبتلا شده اند. آیا از نظر بی بی سی تمام این کشورها که اغلب نیز غربی هستند، به تخصص اهمیتی نمی دهند یا این معیار فقط برای جمهوری اسلامی کاربرد دارد؟!
حال به مدعای بعدی بی بی سی بپردازیم؟ آیا آنطور که این رسانه انگلیسی مدعی است، رهبر انقلاب به تخصص اهمیتی نمی دهند و علم و دانش در توصیه های مدیریتی ایشان جایگاهی ندارد؟ به گزیده ای از بیانات معظم له در این خصوص دقت بفرمایید:
«کار جهادی یعنی کاری که هم در آن تلاش هست، خستگیناپذیری هست، هم اخلاص هست؛ [یعنی] انسان میفهمد که برای خودش، برای پُر کردن کیسه خودش کار نمیکند، دارد برای مردم کار میکند، برای خدا کار میکند؛ هم این، و هم عالمانه؛ یعنی بنشینند و با موازین علمی، با شیوهی دقیق عالمانه راههای صحیح را پیدا کنند.» (1 فروردین 1398)
اگر مدیریت جهادی یا همان کار و تلاش با نیت الهی و مبتنی بر علم و درایت حاکم باشد، مشکلات کشور، در شرایط کنونیِ فشارهای خباثت آمیزِ قدرتهای جهانی و در شرایط دیگر، قابل حل است و کشور حرکت رو به جلو را ادامه خواهد داد. (23 دی 1392)
با حرکت عادی نمیشود پیش رفت؛ باحرکت عادی و احیاناً خوابآلوده و بیحساسیت نمیشود کارهای بزرگ را انجام داد؛ یک همت جهادی لازم است، تحرک جهادی و مدیریت جهادی برای این کارها لازم است. باید حرکتی که میشود، هم علمی باشد، هم پر قدرت باشد، هم با برنامه باشد، و هم مجاهدانه باشد.(20 اسفند 1392)
تلاش مجاهدتآمیز و تلاش سخت؛ یعنی بهکارگیری عقل، علم، تخصص و تجربه و بهکار بردن همهی ظرفیت دستگاه تحت مدیریت برای رسیدن به آرمانهای نظام اسلامی، رفتار دینی است. اگر یک مسؤول خیلی هم مقدسمآب باشد، اما از ظرفیت خود برای کار و تلاش استفاده نکند، رفتار دینی او ناقص است؛ اگر از فرصتها استفاده نکند و عقل و تدبیر و هوش و علم و تخصص و تجربه را بهکار نگیرد، رفتار دینیاش ناقص است. (2 فروردین 1383)
لازمست با استفاده از نظریات کارشناسان و متخصصان و حل منطقی و تدریجی مشکلات موجود، تهران را به الگویی عملی از مدیریت و اداره یک شهر بزرگ تبدیل کرد. (دیدار با اعضای شورای شهر تهران 19 اسفند 1381)
دادن رأی ممتنع در طرحها و لوایح قابل قبول نیست، زیرا اگر فرد نمایندهی صاحب تخصص در آن موضوع است، باید بر اساس اجتهاد خود عمل کند و اگر صاحب تخصص هم نیست، از متخصصان مشورت بگیرد. (دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی 8 خرداد 1392)
اگر مجلس شورای اسلامی چهار خصوصیت داشته باشد، در جایگاه حقیقی خود قرار خواهد داشت. بحمدالله امروز تا آنجا که ما مشاهده میکنیم، مجلس این خصوصیّات را دارد. لکن میشود هر چه بیشتر به این خصوصیّات افزود و مراقب بود. این چهار خصوصیّت، عبارت است از اوّلاً، احساس مسؤولیت. ثانیاً، استقلال. ثالثاً، شجاعت. رابعاً، فرزانگی و به کار گرفتن فکر و علم و تخصّص. (11 خرداد 1373)
بحمداللَّه، امروز بعد از چهارده، پانزده سال که از انقلاب میگذرد، دیگر آن دعوای تعهّد و تخصّصی که اوّل انقلاب بود، وجود ندارد. معنی ندارد که ما بگوییم تعهّد یا تخصّص؟ هم تعهّد، هم تخصّص؛ زیرا، بحمداللَّه، مدیران خوبی تربیت شدهاند و شخصیتهای برجستهای هستند. (3 شهریور 1372)
در سطوح بالا، آن نیروی مؤمن و بااخلاص را جستجو بکنید. البته این به معنای آن دعوای معروف «تخصص یا تعهد» نیست؛ نه، بحث بر سر کارآمدها و کاردانهاست. ما نمیگوییم به یک مسجد بروید وببینید چه کسی بهتر عبادت میکند، او را بیاورید؛ نه، در بین آن کسانی که توانایی کار را دارند، دنبال عنصر تقوا و تعهد و اخلاص بگردید و او را در رأس کار بگذارید، تا آن بطانه و مجموعهی نزدیک به شما، همواره بتواند اعتماد شما را جلب کند و شما بتوانید کار را انجام بدهید. (3 شهریور 1370)
اینها تنها چند نمونه از صدها مورد تاکید رهبر انقلاب درخصوص جایگاه علم، دانش و تخصص است. مواردی که بی بی سی علاقه ای به دیدن آنها ندارد چرا که بساط کاسبی اش با کرونا کساد می شود.
منبع: تسنیم